اعتیاد به خودارضایی شرایط پیچیده ای است که برخی از افراد به آن دچار هستند. فرد در این حالت، تحت فشار وابستگی روانی، عاطفی و فیزیولوژیکی، به خودارضایی روی می‌آورد. فردی که به این مورد، اعتیاد دارد، به پیامدهای بد آن توجه ندارد. اما در این مقاله قصد داریم درمان خودارضایی را آموزش دهیم. کسی که به دنبال درمان این عادت نامناسب خود می‌باشد، تا پایان این مطلب با ما همراه باشد تا راه های رسیدن به آرامش و بهبود را پیدا کند.
منظور از اعتیاد به خود ارضایی چیست؟
وقتی از اعتیاد به خودارضایی صحبت می‌کنیم منظور نقطه ای است که در آن، فرد دیگر قادر نیست تمایلات روانی خود برای روی آوردن به خودارضایی را سرکوب کند. در نتیجه تحت اجبار، این رفتار را انجام می‌دهد. اگر خودارضایی از حد اعتدال زیادتر شود، پیامدهای منفی بسیاری به دنبال دارد. اگرچه که خودارضایی کم، بیماری نیست و ضرری برای فرد ندارد اما می‌تواند بستری برای اعتیاد به این کار را فراهم کند. به طور کلی خودارضایی در سراسر جهان، نوعی ننگ محسوب می‌شود. حتی افرادی که خودشان به این کار اعتیاد دارند، از این کار به عنوان عملی ننگین و شرم آور، یاد می‌کنند. برای آشنایی با روش های درمان خودارضایی، تا پایان با ما همراه باشید.
تاثیر خودارضایی بر مغز
ساده بیان کنیم که همه چیز در ذهن است! خودارضایی باعث ترشح هورمون های خاصی می شود که به طور طبیعی رضایت جنسی و احساس رضایت را فراهم می کند. اعتیاد به خودارضایی مانند هر اعتیاد دیگری بر مغز تاثیر می‌گذارد. زمانی که مغز تحت تاثیر یک ماده مخدر قرار می‌گیرد، هورمون های تعیین کننده خلق و خو مانند دوپامین و اکسی توسین را ترشح می‌کند. هرچه اعتیاد قوی تر شود، وابستگی ترشح این هورمون ها به ماده مخدر نیز بیشتر می‌شود. خودارضایی نیز می‌تواند ترشح این هورمون ها را تحت تاثیر قرار دهد. زمانی که فردی به خودارضایی عادت کرده باشد، با این کار به لذت و آرامش می‌رسد. بنابراین ناچار است مدام این کار را تکرار کند تا مغز هورمون های لذت و شادی را ترشح کند. اما با درمان خودارضایی می‌توان وابستگی مغز به این کار را قطع کرد تا هورمون ها طبق روال عادی خود ترشح شوند.
عوارض خودارضایی
مانند سایر اعتیادها و عادات ، این مورد نیز دارای آثار و عوارض جانبی است. تعداد زیادی از مواد مغذی حیاتی ، ویتامین ها و مواد معدنی در تخلیه تخلیه شده یا در بافت ها پیچیده می شوند تا دفع شوند و همچنین به قدرت ایمنی شما ضربه سنگینی می زند. علایم شایع اعتیاد به خودارضایی عبارتند از:
- از دست دادن حساسیت جنسی
- احساس گناه بعد از اتمام کار
- تحریک بیش از حد هنگام خودارضایی
- اختلال عملکرد هورمون های جنسی
- عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز
- تغییرات محسوس در مسیرهای مغزی مربوط به تحریک جنسی
این موارد، عوارضی هستند که در اکثریت افراد وجود دارد. در حالی که بسیاری دیگر از عوارض برای خودارضایی شناخته شده که در افراد مختلف با شدت های متفاوتی، بروز پیدا می‌کند.
درمان خودارضایی به روش اصولی
قبل از شروع درمان خودارضایی لازم است بدانید که درمان فرآیند خودارضایی در افراد با یکدیگر کاملا متفاوت است. زیرا برخی افراد فقط گاهی خودارضایی می‌کنند که می‌توانند اندکی تلاش و همراهی با پزشک دست از این کار بکشند اما در صورتی که قضیه عادت باشد، باید حتما از درمانی اصولی تر استفاده کرد که مدت زمان بیشتری را به خود اختصاص می‌دهد. درمان های پیشنهاد شده برای خودارضایی عبارتند از:
- مراجعه به متخصص اورولوژی و بیماری های جنسی: از آنجایی که خودارضایی، ریشه در باورها و اندیشه های افراد دارد، برای درمان باید ابتدا ریشه های روانی این موضوع را شناسایی و سپس درمان را شروع کرد. بیمار مراجعه کننده باید ابتدا با برگزاری جلسات مشاوره با پزشک ، انگیزه و همه دلایل فردی برای این اقدام را بازگو کند و از هیچ مسئله ای هراس یا خجالت نداشته باشد. در مرحله بعد، پزشک نسبت به پیشرفت بیماری و سایر موارد بهترین راه درمانی را آغاز خواهد کرد. به طور مثال گاهی برخی از آقایان دچار کجی آلت هستند که به دلیل شرمساری از این موضوع برای برقراری رابطه جنسی با شریک زندگی به عمل خودارضایی دست می‌زند.
- تغییر سبک زندگی: در نظر داشته باشید که برای درمان کامل این موضوع حتما باید خود فرد تصمیم قطعی گرفته باشد و با میل خود بخواهد که این موضوع را رفع کند، اگر فرد خودش برای درمان آماده نباشد. لازمه درمان اعتیاد به این عمل مخرب، ایجاد تغییر در سبک زندگی است. از جمله مواردی که برای تغییر سبک زندگی باید آنها را در نظر گرفت، می‌توان موارد زیر را عنوان کرد:
- با پزشک درمانی خود صادق باشید و مسائل را با صداقت برای او بازگو کنید زیرا با پنهان نگه داشتن حقایق، درمان به درستی انجام نمی‌شود.
- از بدن خود مراقبت کنید. آگاه باشید که با خودارضایی به خود ضررهای جسمی و روحی زیادی می‌رسانید.
- زمان های تنهایی خود را به حداقل برسانید.
- تا وقتی که احساس خستگی نمی‌کنید به کار خود ادامه دهید. در واقع زودتر از اینکه خسته شوید، دست از کار و فعالیت نکشید.
- سعی کنید شب ها با لباس کافی بخوابید و از خوابیدن به صورت برهنه یا یا لباس خواب بپرهیزید.
- از گشت زدن در سایت ها و وبلاگ هایی که شما را به سوی خودارضایی سوق می‌دهد، خودداری کنید.
- هنگامی که حس خودارضایی به شما دست داد، سعی کنید وارد جمع شوید و یا خود را به کاری مشغول کنید تا ذهن شما منحرف شود.
سایر روش های کمک کننده به درمان
درمان خودارضایی اول از هر چیز نیاز به اراده خود فرد دارد. با فرایندهای بازیابی و روش های اصولی می‌توان خودارضایی را تا حد زیادی کاهش داد. اگرچه درمان حتما باید تحت نظر متخصص اورولوژی و اختلالات جنسی باشد و اگر فرد در راه درمان، ثابت قدم باشد کمک زیادی به خود خواهد کرد. برای درمان خودارضایی باید از راهبردهای زیر استفاده کرد:
- روی آوردن به ورزش: وقتی جوان، وقت خود را برای ورزش صرف کند، انرژی مازاد خود را تخلیه می‌کند و دیگر انرژی زیادی برای خودارضایی ندارد. علاوه بر این، جوانی که ورزش می‌کند از نظر روحی تغذیه شده و دیگر نیازی به روی آوردن به خودارضایی نخواهد داشت.
- کارهای خلاقانه مانند هنر و نویسندگی: توصیه می‌شود وقتی از نظر ذهنی به سمت خودارضایی ترغیب می‌شوید، سعی کنید در همان زمان، خود را سرگرم کاری خلاقانه مانند نویسندگی کنید. هنر، ذهن انسان را به چالش می‌کشد و اجازه نمی‌دهد خلاء ذهنی (زمینه ای برای رفتن به سمت خودارضایی) ایجاد شود.
- پرهیز از تنهایی: اگر ذهن شما ثبات ندارد و به محض تنها شدن، شما را قلقلک می‌دهد تا خودارضایی کنید، بهتر است از تنها ماندن پرهیز کنید.
